آتش به اختیار

بیزارم از خودم که کنار تو نیستم

سر مستم از شراب و. خمار تو نیستم

بیزارم از خودم، منِ پاییزِ چار فصل

از این که گریه‌نازِ بهار تو نیستم

بیزار از منی که در آماجِ اضطرار

آتش به اختیارِ قرار تو نیستم

یا موقعی که برزخ و تنها نشسته‌ای

در ازدحامِ هَمهَمه.  غارِ تو نیستم

محکوم می‌شوم به قِصاصی بدون عفو

در صحنِ عشق، چون که نگار تو نیستم

آزادی‌اَم برای من از حَصر بدتر است

وقتی میان بیشه، شکار تو نیستم.

زهرا موسی پور فومنی